Wat bezielt een mens om een caravan aan te schaffen? Eigenlijk hadden we het altijd wel naar het zin. Tot 1995 huurden we meestal een huisje aan de kust of op het platteland. Eigenlijk begon dit een beetje te passief te worden. Vanuit de catalogus selecteerde je een bestemming en daar zaten we dan een week of 3 aan vast. Slecht weer of toch niet zo'n leuke omgeving, jammer. Daarom hebben we lang naar een andere invulling gezocht. Een caravan of een vouwwagen zou een mogelijkheid kunnen zijn. Veel getwijfeld of dat wel iets voor ons zou zijn. Je krijgt dan toch te maken met beheer, van alles regelen, 80 km per uur rijden, noem maar op. Uiteindelijk hebben we toch de knoop doorgehakt om zo'n ding aan te gaan schaffen.

Na lang wikken en wegen, uitgebreide oriëntaties, caravan-RAI, weer twijfels, viel de keus op de Hylander. Een mooie wagen met een eindkeuken werd ons deel. Het voordeel van deze wagen is de enorme vloeroppervlakte wanneer het bed is ingeklapt. Dit was ook wel nodig om onze Jane (een lieve herdershond) ook een beetje levensruimte te gunnen. De hylander 4.10 met een eindkeuken werd het.

En dan heb je een caravan gekocht. Maar dan ben je er nog niet. Gelukkig werden we door familie en vrienden goed geadviseerd: bij een caravan hoort een voortent of een luifel, tafels, stoeltjes, gasflessen, stroomkabel, bestek, borden, enz. Het werd een hele operatie. En dan moet je ook nog met zo'n ding gaan rijden. Trekhaak onder de auto, cursus bij de ANWB, verzekering, winterstalling. Er kwam meer bij kijken dan we hadden gedacht. Uiteindelijk is het allemaal gelukt en kregen we toch wel een warm gevoel toen de caravan voor de deur stond.