1999-4

12 september 1999, zondag. 32 graden.
Over de markt in Pt Grimaud gewandeld. Port Grimaud is een bijzonder dorpje aan de Golf van Saint Tropez. Het midden 60-er jaren gebouwd. Het leuke is, dat het er uitziet alsof het er al eeuwen ligt. Het heeft veel weg van Venetië. De kleurige huizen, aanlegsteigers met boten en de nodige terrassen en winkeltjes, het doet vriendelijk aan. Op zondag is hier een leuke markt.

13 september 1999, maandag, mooi weer.
In Cogolin boodschappen gedaan en getankt. Cogolin is de pijpen- en wandtapijtenstad. De pijpen worden gemaakt van het bruyere-hout, dat in het Maures-gebergte wordt gewonnen. Het aantal fabriekjes wordt wel minder. In het centrum is een gezellig plein met de Église St. Saveur. Verder beschikt Cogolin over veel gezellige terrassen, winkels en restaurantjes. Na de lunch weer naar het strand met hetzelfde windje.

14 september 1999, dinsdag, mooi weer 32°.
Naar La Garde Freinet. In het hart van het Massif des Maures ligt La Garde Freinet, een oud Provençaals plaatsje, met een eigen karakter. Je komt er via smalle wegen in de ongerepte natuur. Je kunt hier genieten van de typisch mediterrane begroeiing. Het heeft haar naam ”Garde”: bewaker te danken aan haar plekje als uitkijkpost boven op de heuvel. Hier komt de naam La Garde Freinet vandaan en de naam van de inwoners: de “Fraxinois”, meestal ”Gardois“ genoemd, van het Provençaalse woord “Gardiòu”. . Bezienswaardig is de kerk en het museum.

15 september 1999, woensdag, storm/regen/onweer 18°.
’s Middags op de fiets naar St Tropez

16 september 1999, donderdag, redelijke dag 23°.
De fietsen op de auto gebonden. Vanuit St Aygulf naar St Raphael en Fréjus gefietst. Saint Raphaël heeft twee havens. De horizon van deze plaats kun je herkennen aan de vlakbij de Santa Lucia haven gelegen Notre Dame de la Victoire de Lepante, die al van ver te zien is. Fréjus met zijn smalle, kronkelende straatjes heeft veel restanten uit de Romeinse tijd. Een amfitheater dat nu gebruikt wordt voor concerten en stierengevechten, een arcade van oude thermale baden en een Romeins theater.

17 september 1999, vrijdag, mooi weer 28°.
Op de fiets naar Grimaud. Via de hoofdstraat, de Rue des Templiers, bereik je de romaanse Église St-Michel en het hospitium van de tempeliers. Het dorp behoort tot de erfenis van de adellijke familie Grimaldi. De uit Genua afkomstige ridder Gibelin de Grimaldi kreeg hier een stuk grond nadat hij geholpen had om de Saracenen uit het gebied te verdrijven. Van het kasteel uit de 11de eeuw is niet meer over dan een ruïne.

18 september 1999, zaterdag.
Met de auto naar Sainte Maxime. Sainte Maxime ligt tegenover Saint Tropez aan de gelijknamige baai Het is een stadje met gezellige straatjes. Je kunt hier van alles kopen en eten. In Le Tonneau kun je heerlijk snoepen van planchette, een soort pizza. Specialité de la maison. Het charmante is, dat je hier uit de hand mag eten. De Tour Carré en een parochiekerk zijn bezienswaardig.

19 september 1999, zondag Regen/wind/onweer.
Laat opgestaan. Na de douche ontdekte Mia dat het in de kledingkast lekte via het afvoerpijpje van de kachel. Gemaakt en getest. ’s Middags werd dit bevestigd. Weer een geweldige bui en het bleef droog.

20 september 1999, maandag, zon, zon en nog eens zon 26°.
Een verademing. Alles kan weer lekker drogen. Om 08.00 leek het nog dreigend maar gaande de dag knapte het op en was het weer zoals het hoort. Naar het strand.

22 september 1999, woensdag, bewolkt/fris.
De klim naar Grimaud gemaakt. Later nog even langs het huisje gereden waar we 10 jaar terug hadden gelogeerd. Tijdens de klim ging de zon (heel prettig ) voluit schijnen.
Het strand was niet veel vandaar dat we de fietsen hebben gepakt en naar Ste Maxime zijn gereden.

23 september 1999, donderdag 25°.
De achterkant van St. Tropez (Chapel St Anna) befietst. Heel hoog en heel warm. Wel mooi. St.Tropez veranderde met de komst van veel kunstenaars, van een vissershaventje in een cultureel trefpunt.. Na de Eerste Wereldoorlog werd St-Tropez populair bij een groter publiek, kunstzinnig, mondain en bohémien. Luxueuze zeil- en motorjachten vullen de kleine haven. Achter de Quai Jean-Jaurès liggen allerlei leuke winkeltjes en restaurants. Vlakbij de citadel uit de 16de en de 17de eeuw is het Musée naval de La Citadelle. In dit zeevaartmuseum wordt o.a. de landing van de geallieerden afgebeeld.

24 september 1999, vrijdag, bewolkt 29°.
Besloten om naar St. Remy te vertrekken. Ingepakt en om 12.00 uur wegwezen. Om 15.00 uur aankomst.

25 september 1999, zaterdag, bewolkt 23°.
Een stukje omgefietst in St. Remy. Wat is het toch knus. St. Rémy is onze favoriete bestemming in de Provence. We komen er ook heel erg vaak. Het oude rustige centrum tref je een wereld van smalle straatjes, schaduwrijke pleintjes, fonteinen, oude poorten en platanen. Vincent Van Gogh is hier tijdens zijn verblijf erg productief geweest. Leuk is, dat op de plaats waar Van Gogh ooit een schilderij heeft geschilderd nu een reproductie van het betreffende schilderij is geplaatst. De opgravingen van Glanum, het antieke mausoleum en de triomfpoort die samen 'Les Antiques' worden genoemd, en het klooster van Saint Paul de Mausole waar Van Gogh van mei 1889 tot mei 1890 in de psychiatrische afdeling verbleef, zijn een bezoek waard. ’s Middags aan het zwembad gelegen. De zon wilde echter niet zo erg komen. Om 5 uur naar de optocht, vanwege de feestweek, met oude beroepen. Heel leuk

26 september 1999, zondag, redelijk weer 25°.
Een beetje in de omgeving gefietst. Montmajour aangedaan. De abdij van Montmajour ligt op een kalksteenrots. De abij stamt uit de 10e eeuw. Het is een voormalige Benedictijnenabdij. Het gebouwencomplex omvat een onvoltooide romaanse kerk met aangebouwd klooster. Deze Église Notre-Dame is een van de grootste romaanse gbouwen in de Provence. Daarnaast is er een donjon, terwijl oostelijk van het klooster nog een kleine kapel staat, de Chapelle Sainte- Croix. Aan de zuidkant bevindt zich de in de rotsen uitgehouwen kapel Saint-Pierre.

27 september 1999, maandag, bewolkt en een beetje regen, 23°.
Lekkere luie dag. Om 09.30 uur opgestaan. ’s Middags naar Aix en Provence. Aix noemde haar prachtigste laan met bomen van meer dan 100 jaar oud naar Mirabeau, een schrijver en politicus. Langs de Cours Mirabeau staan drie fonteinen. Uit de mooiste komt er water van 34°. De laan werd ontworpen in de 17e eeuw. Aix was toen welvarend. Dit zie je aan de sierlijke voorgevels van de aristocratische paleizen. De balkons van de herenhuizen worden gedragen door massieve vrouwenfiguren, atlassen en trossen fruit. Aan de andere kant van de laan bevinden zich boekhandels en vele café's. 'Café des deux garçons' is zeer gekend om zijn vele personages uit de literaire en artistieke wereld die er regelmatig kwamen, o.a. Zola, Giraudoux, Joumet Cendrars en Corteau. Verdergelopen naar de kathedraal St. Sauveur, dit is een asymmetrische kathedraal die uit heel wat verschillende stijlen is samengesteld. Het klooster is Romaans en de binnenplaats heeft veel weg van die van St.-Trophine te Arles. De zuilengang is van uitzonderlijke sierlijkheid doordat er geen zware steunberen zijn ingebouwd. Cézanne werd in Aix geboren

28 september 1999, dinsdag, mooi weer, zonnig 25°.
Niet helemaal zeker of nu links of rechts of ...... Uiteindelijk toch met de auto naar Remoulins om de Pont du Gard te bekijken. De Pont du Gard is een bouwwerk, dat tot de verbeelding spreekt. Pont du Gard is door de Romeinen gebouwd rond het jaar 19 voor Christus. De brug is een klein onderdeel van een 50 km lang aquaduct die de stad Nîmes van water voorzag. Ze bestaat uit drie etages die afnemen in de breedte. Voor de bouw gebruikte men grove kalkstenen die in een steengroeve van Vens ontgonnen werden. Men kan er zelfs nog de karrensporen van 2000 jaar geleden zien. De grote steenblokken werden in de steengroeve klaargemaakt.

29 september 1999, woensdag, qua weer de mooiste dag, helder, blauw, windstil 30°
Gefietst naar Les Baux. Les Baux ligt in een kleine maar ruwe omgeving van het Les Alpilles-massief. Aan het einde van de 10e eeuw vestigde zich hier een invloedrijke familie. Het adellijke geslacht was gehuisvest in een machtige burcht. Tijdens de Middeleeuwen was Les Baux bekend omwille van zijn liefdeshof. Het was een ontmoetingsplaats voor troubadours. In 1632 liet Lodewijk XIII het kasteel, de vestingmuren en een groot gedeelte van de stad vernietigen. Deze plaats kent nu een enorme aantrekkingskracht voor toeristen, vooral dankzij zijn schitterende ligging. In dit historische dorp zijn heel wat winkeltjes gevestigd en kunnen diverse musea bezocht worden. De magie van de overblijfselen van de oude rotsburcht is er nog steeds terug te vinden.

30 september 1999, donderdag, bewolkt en regen 21°.
Naar Vaison la Romaine gereden om ook de campings daar eens te bekijken. Vielen wat tegen. Vaison-la-Romaine ligt midden een prachtig landschap van bomen, palmen, cipressen, olijfbomen, vijgenbomen en een enorme bloemenpracht. Het ligt volledig beschut tegen de mistral. De Notre-Dame-de-Nazareth was in de 6e eeuw Je kunt goed zien dat de kerk gebouwd werd op Romeinse grondvesten. Er is ook een bijhorende kloostergang uit de 12e eeuw. Het altaar en de kruisgang zijn zeker een bezoekje waard.

1 oktober 1999, vrijdag, zonnig 25°, maand 52.
Na het corvee via de Vieux route d’Arles gefietst. Na de lunch aan het zwembad gelegen. Omdat het weer betrok nog even met de auto naar Beaucaire geweest (arme stad, lijkt een beetje op Geuzenveld). Beaucaire is bekend door de drukbezochte markt. Deze markt wordt jaarlijks in juli in de arena van Beaucaire gehouden. De markt bestaat al zeven eeuwen en werd in 1217 ingesteld. Een andere bezienswaardigheid is het 11de-eeuwse slot, dat na een restauratie in de 13de eeuw door Richelieu werd verwoest. De ruines bevatten een driehoekige toren, hofjes en een Romaanse kapel. Bezienswaardig zijn ook de Chapelle St-Louis en het Hôtel de Ville.

2 oktober, zaterdag, half bewolkt.
Met de auto naar Aigues-Mortes. Eerst door de Camargue. Eigenlijk een groot zoutwinningsgebied. Wanneer een plas opdroogt, ziet de grond wit van het zout. Zo'n zoutvlakte wordt 'sansoure' genoemd.. De Camargue is een groot natuurpark. Het meest aansprekende zijn de flamingo’s en de kudden paarden en stieren. Na de Camargue zie je vanuit verte zie de imponerende stadsmuren van Aigues Mortes.. In eerste instantie werd hier ooit geleefd van de zoutwinning. Later kwam er ook een haventje en groeide de welvaart. De aanleg van een kanaal naar de kust volstond op termijn niet om de strijd tegen de verzanding te winnen. De goede conservering van de oude gebouwen is toe te schrijven aan de hoge stadswallen die in belangrijke mate bescherming biedt tegen het aanwaaiende zout. Binnen de de ringmuur vind je talrijke café’s en restaurants, kunstgalerijtjes, en winkeltjes Een overzichtelijke manier om de stad te leren kennen is een wandeling over de nog geheel intacte ringmuur uit de 13de eeuw. Hiervandaan heb je ook zicht op het omliggende landschap, met onder meer de zoutpannen en de jachthaven. Het meest indrukwekkende gebouw van de stadsmuur is de 40 m hoge “Tour de Constance”. In het dorp staat de Eglise Notre-Dame-des-Sablons. Mooi is het houten plafond. Ook is de lichtinval in de kerk (door de kleuren van de hedendaagse glasramen) bijzonder.

3 oktober, zondag, regen, regen en regenbuien.
Om 07.30 uur van de camping vertrokken. De poort was nog dicht maar gelukkig had de nachtwaker de sleutel. Ondanks het slechte weer verliep de reis netjes omdat er op zondag nauwelijks vrachtauto’s rijden.
Om 16.45 aan op camping Sud in Attert.

4 oktober 1999, maandag, weer regen en buien.
Om 08.30 uur naar Amsterdam vertrokken.
Getankt in Martelange. Via Luik, Maastricht en Eindhoven naar Amsterdam. Aankomt om 12.45.