Italië.
Zondag
8-4-2012. Wolken. 10°.
Om 10.30 uur vertrokken uit een zonnig Amsterdam. Het is vandaag 1e paasdag
en het was onderweg rustig. Via Utrecht, Arnhem en Nijmegen naar Camping
Roland in Afferden. Vriendelijke ontvangst. Vermeldenswaard is dat de wifi-verbinding
op deze camping kostbaar is. 15 minuten verbinding moet € 2,50 opbrengen.
We hebben hier maar vanaf gezien. De kampeerplek is prima, vlakbij het toiletgebouw
en de uitgang naar het bos.
De boel geïnstalleerd, geluncht en even gerust. Hierna de wandelschoenen aangetrokken
voor een tocht door het Bergerbos. Besloten om de “blauwe” tocht
een stuk te volgen. Deze loopt door het Broederbos en het Bergerbos. Bos, heide
en duinen wisselen elkaar hier af. Al vrij snel kwamen we bij de Paterskapel,
een gebouwtje dat midden in het bos ligt. De tocht voert verder door prachtige
landschappen. Den B. was in haar sas. Aan het eind van de wandeling stuitten
we op een kudde Nederlandse landschapsgeiten. Het is een bijzonder ras, die
het hele jaar buiten blijven.
Den
B. in training
Na
lang wikken en wegen besloten om naar Italië te gaan. Een prachtig land. Helaas
niet zo prettig voor onze Beer. Op een aantal bestemmingen zal ze aan de muilkorf
moeten. We zijn begonnen met haar er aan te laten wennen. Veel complimenten,
smeerworst en koekjes hebben tot dit resultaat geleid. We hebben er wel vertrouwen
in.
Afferden,
Broerderbos: "Champignonboom"
Afferden:
nederlandse landschapsgeit
Maandag
9-4-2012. Regen en wolken 6°.
Het heeft de hele nacht stevig doorgeregend. Gelukkig konden we de boel (bijna)
droog inpakken. Om 08.30 uur vertrokken. Onderweg was het heel rustig (2e paasdag).
We zagen alleen mensen met honden op straat lopen. Zelfs de honden vonden de
regen niet zo leuk. Via Venlo, Mönchen Gladbach en Koblenz naar Camping
Lindelgrund in Heddesheim gereden. Vriendelijke ontvangst. We hebben een
doortrekplek aangewezen gekregen en kunnen aangekoppeld blijven. De boel geïnstalleerd,
geluncht en even gerust.
’s Middags, ondanks
de miezerige regen, een leuke wandeling gemaakt. Eerst zijn we naar “Die
Felseneremitage” bij Bretzenheim gewandeld. Dit oude klooster ligt op
het gebied van de Kreuznacher Diaconie. Het klooster stamt uit de 15e eeuw.
Het is volledig uit de rotsen gehouwen. Het heeft een levendige geschiedenis.
Nog even het gebouw van de Diaconie bewonderd en vervolgens langs de Guldentalerbach
naar Guldental gewandeld. Vanuit de verte zie je de 2 kerktorens boven de
daken uitsteken. Guldenbach heeft een leuk centrum. Hier zijn de wijnhuizen,
restaurantjes en de twee kerken. M.n. Hotel deer Kaisersof heeft een goede
naam.
Rondom Guldental wordt wijn verbouwd.
“Die
Felseneremitage” bij Bretzenheim
Guldental:
Uithangbord
Dinsdag
10-4-2012. Zon en wolken 18°.
Het weer is omgeslagen. Vanochtend stonden we met een zonnetje op. Het was zelfs
al boven de 5 graden. Ontbeten, den B. uitgelaten en het bestelde brood opgehaald.
Ten bedrage van € 2,70 werd ons een bruinbrood voorgetoverd ter grootte
van een steenkoolbriket. Dat wordt vamiddag dus hele dunne sneetjes snijden.
De boel ingepakt en om 08.30 uur vertrokken. Via Mainz, Karlsruhe en Stuttgart
naar Camping Waldpark in Hohenstadt. Onderweg veel files. Om 12.45 uur waren
we aan. Vriendelijke ontvangst. Het toegewezen plaatsje was zo gevonden. De
boel opgezet en geluncht. ’s Middags van het lekkere weer genoten. De
camping ligt erg hoog (850 meter) maar een beetje in de luwte. Mia begint al
te kleuren. Aan het eind van de middag een rondje in de omgeving gelopen. De
natuur is hier prachtig. Onderweg genoten van de prachtige uitzichten. Hohenstadt
is een klein vriendelijk dorpje. Het ligt midden in een wintersportgebied. De
hoofdstraat met de kerk doet gezellig aan.
Hohenstadt:
Hare Majesteit neemt een zonnebad.
Hohenstadt:
Hoofdstraat
Woensdag
11-4-2012. Regen en wind 2°.
Vandaag onderweg naar Innsbruck in Oostenrijk. In bed hoorden we de regen weer
op het dak kletteren. En het was echt nat. Het gemak genomen. In de regen ingepakt.
Om 10.00 uur uit Hohenstadt vertrokken. Via Ulm, München en Rosenheim naar Innsbruck.
Het is de hele dag niet meer droog geworden. Om 15.00 uur waren we aan op camping
Natterersee in Natters. Natters ligt op ongeveer 5 kilomter van Innsbruck.
Donderdag 12-4-2012.
Zonnig 12°.
De regen is eindelijk gestopt. Bij het opstaan scheen de zon uitbundig en
dat is de hele dag zo gebleven.
Na het corvee de bus naar Innsbruck genomen. Den Beer moest haar muilkorf
om, maar dat scheen haar niet te deren. In Innsbruck bij het Centraal Station
uitgestapt en naar de Altstadt gewandeld. De Herzog Friedrich Strasse is hier
de hoofdstraat. Op nummer 15 staat het huis met het bekendste symbool van
Innsbruck: “Das goldene Dachl”. Deze grote, 16 m hoge erker, bedekt
met vergulde koperen dakpannen, werd rond het jaar 1500 gebouwd. Helaas stond
dit pandje volledig in de steigers.
Vlakbij, naast het “Alte
Rathaus” (15de eeuw), staat de 56 m hoge “Stadtturm” (met
uitkijkterras), gebouwd in de 14de eeuw. Verdergelopen naar de Dom Sint Jacob.
Deze kerk is vernoemd naar Johann Jacob Herkomer die de kathedraal in begin
18de eeuw liet bouwen. De kathedraal is overdekt met verschillende koepels.
De binnenkant van de kathedraal heeft een barok interieur. Verder op staat
de Hofburg met daarnaast de Hofkirche. De kerk is gebouwd door Ferdinand de
eerste om het graf van zijn grootvader Maximilliaan te huisvesten. De tombe
wordt bewaakt door levensgrote gietijzeren beelden. Op de tombe staat een
beeld van een knielende Maximiliaan. De hofkirche zelf heeft prachtige plafonds.
Op de terugweg eerst naar de Inn gelopen. Genoten van het prachtige uitzicht
op de Alpen. Daarna weer naar het station via de Triumphpforte gewandeld.
Een prachtige romeinse poort.
De communicatie tussen de handleiding en de werkelijke benaming van de busverbindingen
was niet helemaal goed. Na veel vragen de juiste bus gevonden en op tijd weer
terug op de camping.
Aan het eind van de middag nog een lekker stuk met Beertje rond de camping
en het meer gewandeld. De natuur is hier echt prachtig. De uitzichten op de
omliggende bergen zijn adembenemend. Er ligt nog volop sneeuw bovenop de bergen.
Innsbruck:
Goldene Dachl (in de steigers)
Innsbruck:
Huizen aan de Inn
Innsbruck:
Triumphporte
Vrijdag 13-4-2012.
Bewolkt, af en toe een bui 14°.
Onderweg naar het Gardameer, naar Peschiera del Garda. Om 08.30 uur vertrokken.
Via de Brennersnelweg en door de Dolomieten naar camping
Butterfly in Peschiera del Garda. Voorspoedige reis. Helaas konden we
door het nevelige weer niet zo genieten van de prachtige uitzichten in de
Dolomieten. Opvallend was, dat we vanaf Innsbruck eigenlijk alleen maar afdaalden.
Om 12.30 uur waren we aan. We hebben, voor Italiaanse begrippen, een prachtige
plek van ongeveer 100 m2.
De boel opgezet, geluncht en even
gerust. Aan het eind van de middag Peschiera del Gara bezocht.
We zijn eerst even naar
het station gelopen om de reismogelijkheden naar Venetië te verkennen.
We werden zeer vriendelijk geholpen. A.s. woensdag gaan we deze trip maken.
Daarna nog een door een regenachtig Peschiera gewandeld.
Peschiera del Garda is een levendig
stadje aan de zuidkant van het Gardameer. Het heeft een haven en een vesting.
Dit laatste omdat de stad op een strategisch belangrijk punt ligt omdat hier
de rivier de Mincio uit het Gardameer stroomt. Deze rivier werd door de Romeinen
gebruikt als verbinding met de Po en verder naar de Adriatische Zee. Nu vormt
de Mincio de natuurlijke grens tussen Venetië en Lombardije.
Peschiera heeft een gezellig centrum.
Peschiera
de Garda: haven in de regen
Zaterdag
14-4-2012. Bewolkt, af en toe een bui 14°.
Het wordt rustig op de camping. Duitsland en Oostenrijk hebben de paasvakantie
er op zitten en vertrekken massaal.
Eerst boodschappen gedaan. In Peschiera zijn een paar grote supermarkten (Eurospar
en Lidl). Daarna in de omgeving wat rondgekeken.
Aan het eind van de middag met Den Beer aan de wandel. Langs het kanaal naar
het stadje gelopen. Daar kom je gelijk bij de burcht van de Scaligeri, dat als
een fort midden in het water ligt. Het werd in de 16e eeuw, in opdracht van
de Venetianen, gebouwd door de beroemde bouwmeester Michele Sanmicheli. Het
omsluit het centrum van Peschiera del Garda. De vesting werd rond 1860 door
de de Oostenrijkers tijdens de italiaanse onafhankelijkheidsstrijd nog verder
vergroot. Het centrum van Peschiera heeft bijzondere winkeltjes. Erg leuk is
de kaarsenmaakster die nog volop haar paas-creaties exposeerde. Uiteraard ook
voldoende schoenenwinkels. We zijn immers in Italië.
Langs de haven weer teruggelopen. Vroeger was het een belangrijke haven voor
de koren en wijnschepen die via de Mincio en de Po de Adriatische Zee konden
bereiken. Nu is het meer een jachthaven en het vertrekpunt van de plezierboten
die over het Gardameer varen.
Peschiera:
Uitzicht op de vesting
Peschiera:
zijarm van de Mincio
Peschiera:
Mia en Beer op de vestingwallen
Zondag
15-4-2012. Een grote regenbui 11°.
Het is vandaag een treurige dag. Vannacht is het niet droog geweest en de regen
valt nog steeds gestadig naar beneden. Ondanks het slechte weer gaan we toch
maar naar Verona. Om 10.00 uur de trein genomen en een kwartiertje later stonden
we al op station Porta Nuova in Verona. Langs de historische Porta Nuova naar
de Arena gewandeld. De Arena ligt aan de rand van het oude centrum. Het is een
van de grootste Romeinse arena's waar ooit gladiatoren- en dierengevechten werden
gehouden. Ondanks de regen is in dit grijsstenen bouwwerk de vroegere grandeur
te herkennen. Door de drukke winkelstraat Via Mazzini naar het huis van Julia
gewandeld. Het 'huis van Giulietta' is stelt eigenlijk niet zo veel voor. Het
verhaal, of meer nog eigenlijk het thema van Romeo en Julia, dat zich afspeelde
in Verona, is dankzij Shakespeare wereldberoemd geworden. Desondanks was het
er “beredruk” met collega-toeristen om het balkonnetje te bewonderen.
Hierna verder gelopen naar het Castel Vecchio. Het ligt aan de Adige. Vlak hiervoor
staat de Arco dei Gavi, triomfboog uit de eerste eeuw. Het is het kasteel van
de Scaligers.. Is in de 14e eeuw gebouwd tegen de stadsmuur. De ponte Scaligero,
een versterkte brug over de Adige is mooi. Langs de praalgraven van de Scagligeris
naar het Piazza Erbe gelopen. Dit is het centrale marktplein met mooie gebouwen.
Op dit plein staan een Romeinse pilaar (met een 15e eeuwse lantaren erop), een
fontein van de Madonna van Verona (1368), het Capitello (een 14e eeuws paviljoen
waaronder ambtenaren werden beëdigd) en aan het eind een pilaar met de Venetiaanse
Leeuw van St Marcus, ten teken van de Venetiaanse heerschappij. Laatste hoogtepunt
voor ons is de Duomo. Vanaf de voetbrug over de Adige hebben we een prachtig
uitzicht op deze kerk. Het is een mooi bouwwerk uit verschillende perioden.
De bouw is begonnen in de elfde eeuw. Binnen prachtige schilderijen en beelden.
Verona is een mooie stad.
Verona:
Arena
Verona:
Het balkon van Julia
Verona:
Torre di Lamberti
Verona:
Duomo
Verona:
Piazza Erbe met Colonna di San Marco
Maandag
16-4-2012. Wolken, af en toe zon 12°.
Het is vandaag gelukkig beter weer. ’s Morgens de markt in Peschiera bezocht.
Het is een knoepert. De Albert Cuijp is hierbij vergeleken maar een dorpsmarkt.
Mia was niet helemaal te spreken over het assortiment. De meeste neringdoenden
staan met kleding en schoeisel. Na de lunch de auto genomen naar Sirmione. Het
eerste wat je ziet is de Roca Scalegera. Een militair fort met veel torens,
een volledige omwalling en een versterkt havenbekken voor de toenmalig vloot
van het Gardameer. De historische binnenstad is autovrij en kan alleen worden
bereikt via een voetgangersbrug die bij de Scaligeri-burcht over een gracht
ligt. Eigenlijk ligt Sirmione dus op een eiland! Direct achter de antieke ophaalbrug
vind je de kleine kerk van Sint Anna, met mooie fresco's. Door het stadje gewandeld.
Er staan pittoreske huisjes met de typische balkons. Aan het uiterste puntje
van het schiereiland bevinden zich de Grotta di Catullo, de resten van een Romeinse
villa.
Aan het eind van de middag met den B. naar het station gelopen om treinkaartjes
voor morgen te kopen. Als je de normale trein neemt kosten dat ongeveer een
tientje voor een enkele reis. Voor de hond betaal je de helft. Aan het loket
kregen we zelfs een schema voor de vertrektijden in Venetië.
Peschiera:
de markt
Sirmione:
Kasteel
Dinsdag 17-4-2012.
Zonnig 17°.
Vandaag staat een bezoek aan Venetië op het programma. We gaan met de
trein. Om 09.00 uur uit Peschiera vertrokken en voor elven staan we op het
station Santa Lucia van Venetië. Het eerste wat opvalt, is dat hier geen
auto’s rijden. Voor het station stoppen de vaporetto’s. Wij gaan
te voet. De kaart erbij en onderweg naar het het San Marcoplein. De Venetianen
zijn zo tevreden over dit plein, dat dit het enige plein in de stad is dat
Piazza (plein) heet. Onderweg veel mannen die tassen en zonnebrillen proberen
te verhandelen. Veel gezellige straatjes en bruggetjes verder arriveren we
op het plein. Het is er werkelijk zwart van de mensen. De drukte is immens.
We gaan de Campanile bekijken, de klokkentoren op het San Marcoplein. Deze
klokkentoren is een reconstructie van de duizend jaar oude 'campanile' die
in 1902 instortte. De toren heeft allerlei functies gehad. Via een spiraalgang
kun je naar boven. Zo konden de hoogwaardigheidsbekleders te paard naar boven.
De Basiliek van San Marco staat er prachtig bij. Het is één
van 's werelds meest beroemde kerken. De kerk is boordevol met oosterse mystiek
en westerse weelde. De vijf koepels zijn verschillend van afmeting en zelfs
van de 500 pilaren is er niet een gelijk. De kerk werd gebouwd in 830 om het
stoffelijke overschot van St.-Marcus in onder te brengen. Het was tevens de
huiskapel van de Dogen. Het mozaïek is chitterend.
Naast de Basiliek staat het Dogenpaleis. Dit paleis werd gebouwd in de glorieperiode
(12e-14e eeuw). Het was de regeringszetel en residentie van de meeste Venetiaanse
Dogen. De toegang wordt ook wel de papieren poort genoemd omdat hier alle
decreten van de Dogen werden opgehangen.
Het Dogenpaleis is zeker niet het enige paleis van Venetië. We lopen terug
naar het Canal Grande. Dit is de “hoofdstraat” van dit eiland.
De meeste paleizen die Venetië rijk is staan langs dit Canal Grande. Achter
het Piazza Ducale ligt de 'Ponte dei Sospiri'. Indien iemand niet beviel bij
de Dogen werd hij veroordeeld. Daarbij kreeg de beschuldigde niet eens de
gelegenheid zich te verdedigen of bij de rechtspraak aanwezig te zijn. Ze
werden meestal ter dood veroordeeld en onmiddellijk terechtgesteld. .
Over het Canal
varen natuurlijk de gondels. Ze zijn reeds 600 jaar een traditie en al meer
dan 400 jaar zwart geverfd. Nu zijn er nog ongeveer 470 gondeliers over, zo'n
honderd jaar geleden waren er nog tienduizenden. Een gondelier ben je pas
na drie jaar opleiding. Desgevraagd deelde een van de gondeliers mee dat een
tochtje van een uur € 80,-- moet kosten. Goedkoper kan, mar dan wordt
de route korter. Op de terugweg weer door de pittoreske straatjes gelopen
naar de Rialtobrug. Deze brug is 400 jaar oud en heeft nog als enige winkels
langs beide zijden. In het straatje naar de brug een paar zaken met geblazen
glas. Het glasblazen is in Venetië tot een kunst verheven. Al in de 10de eeuw
werd er glas vervaardigd in Venetië. Nog een tijdje door de stad gewandeld
en genoten van al het moois. Op tijd weer naar het station. Uiteraard is een
dag veel te kort om Venetië te verkennen. Misschien komen we nog een keertje
terug.
Venetië:
Piazza Ger en Beer
Venetië:
Basiliek van San Marco
Venetie:
Brug der Zuchten
Venetië:
etalage met maskers
Venetië:
Gondels
Woensdag
18-4-2012. Wolken, 's midags onweer 13°.
Langs het kustpad onderweg naar Lazise. Je fietst vlak langs het meer. Het is
wat hobbelig en zanderig. Genoten van de uitzichten op het Gardameer. Onderweg
veel (lege) campings.
In Lazise door de stadspoort naar het gezellige haventje gefietst. We komen
langs de indrukwekkende Scaligeri-burcht met zijn zes torens en steile muren.
Onder de Venetiaanse heerschappij was Lazise een belangrijk handelscentrum.
Overblijfsel uit die tijd is het tolhuis aan de haven, van waaruit Lazise eeuwenlang
het goederenverkeer op het Gardameer controleerde. We parkeren de fietsen bij
de haven en ……. het is hier vandaag marktdag. Mia offert zich op.
Den Beer en ik verkennen de stadsmuur rond het oude centrum met drie stadspoorten
en kantelen. Daarna door het centrum met de smalle straatjes naar de Parochiekerk
San Niccolo. Het is allemaal heel schilderachtig.
Hare
Majesteit doet haar oefeningen
Lazise:
Scaligeri-burcht
Donderdag
19-4-2012. Wolken, af en toe zon 13°.
Vandaag zien we de zon weer eens. ’s Morgens Salo bezocht. De route langs
het meer genomen. Via Desenzano en Manerba naar dit elegante stadje. Onderweg
kwamen we veel, heel veel rontondes tegen. De auto buiten het centrum geparkeerd
en langs ook de mooiste boulevard langs het meer, de Lungolago Zanardelli, naar
de Duomo Santa Maria Annunziata gewandeld. Het is een prachtige kerk in Gotisch-Venetiaanse
stijl.
Salo is altijd belangrijk geweest als badplaats en handelsplaats . In bestuurlijke
zin beleefde de stad in 1943 een topjaar . Toen werd door Mussolini de vazalstaat
Republiek van Salò gesticht. Het feest heeft tot april 1945 geduurd.
De film Salò of de 120 dagen van Sodom van Pier Paolo Pasolini is genoemd
naar deze periode van de stad Salò.
Door Het gezellige oude gedeelte van Salo gewandeld. De winkeltjes en de pastelkleurige
huizen zien er aantrekkelijk uit. Het oude deel werd omsloten door een ommuring.
De stadspoort Porta dell'Orologio was daar nog een onderdeel van.
Salo:
Duomo Santa Maria Annunziata
Salo:
Porta dell'Orologio
Vrijdag
20-4-2012. Wolken, af en toe regen 12°.
Vandaag naar Garda. Het ligt beschut in een baai en wordt door een enorme rots
bewaakt. Toevallig was het weer eens marktdag. Het stadje heeft een schilderachtig,
middeleeuws centrum. Een doolhof van smalle steegjes, tussen twee prachtige,
oude stadspoorten.
In de steegjes in het autovrije centrum vind je allerlei winkeltjes.
Langs het meer ligt Garda’s brede flaneer-boulevard, Lungolago. Aan de
boulevard ligt een schilderachtig plein omringd door terrasjes. De Parochiekerk
Santa Maria Maggiore stond in de steigers. Aan het einde van het stadje ligt
de Villa Conté Carlo Albertini, een prachtig gebouw omgeven door een
solide muur.
Op de terugweg gestopt in Bardolino. Bardolino Classico is een lichte, rode
wijn. Bardolino is een klein plaatsje met een leuk centrum en langs het meer
een boulevard. De kerken San Severo en San Zeno staan gemoedelijk naast elkaar.
Garda:
Calle dei Sotoportici met de vele bogen.
Bardolino:
San Severo en San Zeno
Zaterdag 21-4-2012.
Zonnig 19°.
Vandaag naar de noordkant van het Gardameer, om Riva, Arco en Molina aan het
Ledromeer te bezoeken. Bij Affi de tolweg op en een uurtje later waren we
in Arco. Arco ligt een kilometer of 5 boven Riva del Garda. Door het milde
klimaat en de gezonde lucht was het vroeger bekend als kuuroord met een sanatorium.
Hoog boven het stadje uit torent het Castello: de restanten van de burcht
van de graven van Arco. De hoge toren werd rond 500 gebouwd, de tweede toren
dateert uit de 12e eeuw. Het slot werd ooit door Albrecht Dürer geschilderd.
De Kanunikkenkerk, een van de laat-renaissancistische bouwwerken in Trentino
is bezienswaardig.
Verder naar Riva.
Riva is een elegant stadje waar de allerlaatste mode en design op het gebied
van kleding en andere artikelen wordt verkocht. Het historische centrum dat
door poorten te bereiken is lwandelen we via smalle steegjes langs leuke winkeltjes
naar de levendige Piazza Tre Novembre bij de haven. Op en zonnig terras een
l kopje koffie gedronken.
De belangrijkste bouwwerken van Riva del Garda zijn de toren Torre Apponale
uit 1220, het gemeentehuis Palazzo Municipale uit de 15e eeuw en het kasteel
op de helling van de Monte Rochetta dat nog dateert uit de Venetiaanse tijd.
Het fort Rocca aan het meer is de stadsburcht waarvan de fundamenten stammen
uit de 12e eeuw, hier is het gemeentelijk museum gevestigd. We wandelen terug
naar de parkeerplaats en gaan onderweg voor de laatste etappe. Door 2 lange
tunnels en een smalle weg door de bergen komen we bij het Ledromeer. We rijden
voorbij Molina, een levendig stadje. Bij het museum staan paalwoningen uit
de bronstijd. Ze zijn bezienswaardig. Het blauwe water van het meer staat
in mooi contrast met de beboste, groene, met sneeuw bedekte bergen.
.
Arco:
kerk (ruine op de achtergrond)
Riva:
Torre Apponale
Ledromeer
met paalwoning
Zondag
22-4-2012. Wolken en een stevige wind 15°.
Vandaag weer verder. We gaan weer onderweg. Plan was om een camping in de buurt
van Bologna te bezoeken. Recensies van en voorzieningen aldaar hebben ons anders
doen besluiten. De route gaat ons nu naar het meer van Trasimeno voeren. Met
prachtig weer om 08.30 uur uit Peschiera vertrokken. Via Modena, Bologna en
Florence naar het meer van Trasimeno. De A1 tussen Bologna en Florence rijdt
niet prettig. Het is een weg met veel (heel veel) verkeer en bochtige tunnels.
Om 15.30 uur aan op camping La Spiaggia
in Passignano del Trasimeno. De wind waait flink en af en toe regent het.
De boel geïnstalleerd. Naar het stadje gewandeld. Passignano is een oud vissersdorp.
De boulevard langs het meer is levendig. Er zijn (jacht)havens en mooie parken.
Het historisch centrum doet wat armoedig aan. Er staat een kerk, Chiesa Madonna
dell'Oliveto. Naar boven ligt La Rocca een kasteel uit de tijd van de Langobarden.
Maandag
23-4-2012. Zon en wolken 19°.
Vanochtend met de auto naar Cortona. Het ligt op een kilometer of 20 van onze
verblijfplaats. Het stadje ligt, mooi op een steile heuvel. Voor het centrum
liggen verschillende parkeerplaatsen en je kunt vanaf de parkeerplaats met de
roltrap naar het centrum. Als een oorspronkelijk Umbrische nederzetting is het
niet alleen een van de oudste steden in de Toscaanse heuvels, maar ook een van
de schilderachtigste. De in de middeleeuwen zeer machtige stad is een wirwar
van oude straatjes en middeleeuwse gebouwen. De hoofdstraat leidt naar het Piazza
Signorelli. Hier staat de blikvanger, Palazzo Communale. Het dateert uit de
13e eeuw en is in de 19e eeuw gerestaureerd. Palazzo del Populo, zetel van de
capitano del populo, ligt hier tegenover. Aan het plein gezellige terrasjes
en leuke winkeltjes. Achter het plein ligt de Duomo. De Santa Maria is, eind
15e eeuw, in renaissancestijl gebouwd. Cortone bezit veel bezienswaardige kerken.
De Madonna del Calcinaio is echter de belangrijkste kerk van Cortona. Hij staat
buiten de stad, aan een rivier waar de schoonmakers hun leer looiden. in het
voorjaar van 1484 vonden ze aan de buitenkant van een gemetselde bak van een
leerlooier waar kalk in aangemaakt werd (calcinaio) een Mariabeeld dat wonderen
verrichtte. De kerk dankt zijn naam aan dit beeld.
Onderweg
naar Umbrië
Meer
van Trassimeno
Cortona:
Palazzo Communale
Cortona
Cortona
Cortona:
Sta Madonna del Calcinaio
Dinsdag
24-4-2012. Regen 11°.
Vandaag bezoeken we Siena. Vroeg uit Passignano vertrokken. Onderweg betrok
het weer en bij Siena regende het pijpenstellen. Een plekje voor de auto gezocht.
We staan aan de noordkant bij de Porta Romana. Via de Via Pantaneto richting
Piazza del Campo gewandeld. Onderweg veel mooie gebouwen, doorkijkjes en prachtige
etalages van neringdoenden. Het Piazza del Campo is een schelpvormig plein omringd
door monumentale gebouwen. Blikvanger is het Palazzo Publico. Dit stadhuis is
een prachtig gotisch gebouw, zeg maar een stadspaleis. Aan de linkerkant bevindt
zich de Torre del Mangia. De toren heeft een prachtige klokkentoren. De Fonte
Gaie staat tegenover het stadhuis.
In de Middeleeuwen werd rond de Romeinse oorsprong van Siena een legende gewoven
die verhaalt hoe de stad zou zijn gesticht door Senius en Aschinus, zonen van
Remus, één van de stichters van Rome. Op de vlucht voor hun oom
Romulus zouden de jongemannen, die werden vergezeld door een wolvin (het symbool
van Rome), op de plaats waar Siena ligt het Castello Senio hebben gebouwd. De
zogende wolvin is ook het symbool van Siena geworden. Haar beeltenis is te zien
tegen het Palazzo Pubblico en op diverse andere gebouwen en pleinen.
We vervolgen onze weg naar het drukke Piazza Del Duomo. Onderweg zien we weer
veel moois. Het Palazzo Chigi Saracini springt er uit. Het paleis heeft een
prachtige binnenplaats met een waterput en beschilderde plafonds. Er klinkt
rustieke muziek. Het paleis is nu zetel van de Academica Musicale Chigianna.
Op het Piazza del Duomo worden we even stil. Hier staat de wit marmeren kathedraal.
Hij lijkt een beetje op die in Florence. Het is een prachtige Duomo, zowel van
buiten als van binnen.
Siena:
Palazzo Publico
Siena:
Palazzo Chigi Saracini
Siena:
Duomo
Siena:
Porta Romana
Symbool
van Siena
Woensdag
25-4-2012. Zonnig 17°.
Het is vandaag bevrijdingsdag in Italië. Vandaag bezoeken we Perugia en Assisi.
Vandaag bezoeken we Perugia en Assisi. Eerst naar Perugia. Een parkeerplek gevonden
en naar boven gewandeld, richting het centrum. Perugia bezit nog resten van
een Etruskische stadsomwalling met diverse poorten . In het centrum, boven op
een berg, ligt de Piazza 4 Septembre, een prachtig plein, met de Fontana Maggiore
(uit 1278), de trots van de stad. Bij de fontein staat de kathedraal van San
Lorenzo. Van buiten lijkt het niet veel maar binnin vind je een rijke aankleding.
Eerst over de pleinen gewandeld len later door de wirwar van steegjes en poorten.
Verder naar Assisi.
Assisi is gebouwd op een heuvel, de Asio. Het is als geboorteplaats van Franciscus
van Assisi.
We parkeren boven in de buurt van de St. Franciscusbasiliek. De heilige Franciscus
stichtte een broederschap gericht op armoede, eenvoud en naastenliefde. Er lopen
veel nonnen en monniken over straat. We gaan eerst naar de Santa Chiara-kerk.
De kerk is genoemd naar Clara, de metgezellin van Franciscus. Zij stond aan
de wieg van de zusterorde de Clarissen.
Het centrale plein van Assisi is het Piazza del Commune. Hieraan ligt de Tempel
van Minerva uit de 1e eeuw voor Christus. We lopen terug naar de Sint-Franciscusbasiliek
uit 1253. Het is een enorm gebouw op een rotspunt aan de rand van de stad. Eigenlijk
zijn het twee kerkgebouwen bovenop elkaar. De bovenste kerk is licht en groot,
vol met middeleeuwse muurschilderingen over het leven van Franciscus. De onderste
kerk is donker maar al evenzeer beschilderd. In een crypte onder de onderste
kerk ligt de simpele stenen tombe van Franciscus. De atmosfeer is heel sereen.
Het past bij zijn leven.
Perugia:
Piazza 4 septembre
Perugia:
Fontana Maggiore
Assisi:
Sint-Franciscusbasiliek
Donderdag
26-4-2012. Zonnig 24°.
Vandaag een stralende dag. ’s Morgens op de fiets langs de oostkant van
het meer van Trasimeno in de richting van Maggione. Deze oever heeft een paar
charmante dorpjes. Het fietspad loopt door een mooi natuurgebied. Het is genieten
van de uitzichten op de heuvels en het meer. De stilte wordt alleen door de
vogels verstoord. Via Torricelli komen we bij Monte del Lago, een slaperig dorpje
met een mooi kerkje. Maggione heeft een mooi slot van de malthezer ridders uit
de 15e eeuw. De torens en het binnenhof zijn fraai.
’s Middags eerst van het mooie weer genoten en daarna met den B. langs
het meer gewandeld.
Monte
del Lago
Meer
van Trasimeno
Vrijdag 27-4-2012.
Zon 25°.
De zomer is er eindelijk. Vandaag met de boot naar Isola Maggiore overgestoken.
Het is het grootste eiland van het meer en als enige bewoond. Beertje moet
haar muilkorf weer om. De pindakaas doet goed werk. De boot vaart eerst naar
Tuoro. Het is ontzettend mooi om de kust eens van de andere kant te zien.
Vanuit Tuoro varen we naar het eiland. We komen aan in een gezellig haventje.
Het dorpje heeft nog steeds een middeleeuws aanzien. Op het eiland is een
wandeltract uitgezet. Als eerste komen we bij dedorpskerk uit de 14e eeuw,
de San Michele Arcangelo. Verderop, op het zuidelijk deel van het eiland ligt
de Villa Isabelle, een voormalig klooster. We lopen naar beneden en komen
aan een strandje. In 1511 heeft Franciscus van Assisi de vastenperiode op
dit eiland doorgebracht. Hieraan herinnert een kapelletje dat hier is gebouwd.
Onderweg heeft onze Beer het erg druk met het opjagen van fazanten en konijnen.
De traditie van het Ierse kantklossen is een van de leuke dingen van Isola
Maggiore. In de souvenirwinkeltjes bij de haven kun je dit kopen. Rond het
middaguur weer terug naar de wal. ’s Middags wederom van het rustige
campingleven genoten.
Isola
Maggiore: de boot
Issola
Maggiore: bovenop het eiland
Zaterdag
28-4-2012. Zon 25°.
Laatste dag aan het meer van Trasimeno. De naam Trasimeno stamt trouwens uit
de Etruskische tijd. De legende vertelt dat Prins Trasimeno, de zoon van een
Etruskische koning, de beeldschone nimf Agilia ontmoette toen hij bij het meer
aankwam. Zij werden verliefd, maar het verhaal eindigde toen de prins plotseling
stierf. Sindsdien draagt het meer zijn naam. Er wordt gezegd, dat wanneer de
wind over het meer waait, de droevige gezangen van Agilia over de dood van haar
geliefde nog steeds te horen zijn.
Vandaag naar Castiglione
del Lago.
De auto aan de rand van het stadje geparkeerd en naar het historische centrum
gewandeld. Castiglione is een vriendelijk plaatsje. De Romeinse oorsprong
is terug te vinden in de parallelle straten. Het Palazzo della Corgna is bezienswaardig.
In het 16e eeuwse kasteel worden ’s zomers concerten verzorgd. Aan de
andere kant van het Palazzo Ducale liggen nog 2 kerken.
Castiglione
del Lago
Castiglione
del Lago: Marktplein
Zondag 29-4-2012.
Bewolkt 20°.
Vandaag weer onderweg. We gaan op weg naar Bracciano bij Rome. Via Perugia,
Terni en Viterbo gereden. De wegen in Italië behoeven onderhoud. Vooral
in de wegen van het laatste stuk zaten veel oneffenheden. Veel gehobbel en
gebobbel. Vriendelijke ontvangst op Camping
Roma Flash in Bracciano. Íngecheckt en de boel opgezet.
's Middags met de auto naar Braccian. Het ligt iets te ver weg om te lopen.
Tijdens het uitlaten van onze Beer zagen we dat de weg nogal omhoog loopt
(en erg druk bereden wordt). De tocht per fiets dus nog maar even in de koelkast
gezet. Bracciano is een gezellige plaatsje met een kasteel. Het oude gedeelte
rond het kasteel heeft smalle straatjes met aparte winkeltjes. Het kasteel
Odescalchi is in de 2e helft van de 13e eeuw gebouwd. Het heeft een combinatie
van burgelijke en militaire architectuur. De kerk voor de burcht, de San Stephano
is mooi. Ook het stadhuis, dat aan het plein met de fontein staat, is bezienswaardig.
Bracciano:
Kasteel en kerk
Bracciano:
uitzicht op het meer
Maandag 30-4-2012.
Eerst miezerig, later zon 22°.
Vandaag op excursie naar Rome. Om 08.30 uur nemen we de trein naar Roma Ostiense.
Onderweg een groen landschap. Op het station Rome Ostiense nemen we metro
B. naar het station Colosseum. Het eerste hoogtepunt. We lopen rond het Colosseum.
Het wereldberoemde amfitheater staat nog voor het grootste gedeelte overeind.
Ooit zat hier een halve ton toeschouwers om te genieten van gladiaatoren die
tegen elkaar vochten. We lopen door naar het Forum Romanum, de toegang tot
het oude Rome. Het was het kloppende hart van het Romeinse Rijk. Hier stonden
de regeringsgebouwen. Waar de Romeinse Senaat zetelde, de Curia, is een reconstructie
gebouwd. Verderop komen we langs de Arco di Costantino, de triomfboog van
Constantijn (315 n.Chr.).
Verder naar het Palatijn. Deze heuvel heeft een belangrijke plaats gespeeld
in de geschiedenis van Rome. Eerst als plek waar de stad werd geboren toen
als plaats waar de heersers hun weelderige huizen lieten bouwen.
Weer door naar de Piazza Venezia. Het Nationaal Monument voor Vittorio Emanuele
II is gebouwd voor de heuvel van het Capitool. Het is een enorm wit gebouw
met grote trappen en vormt het hart van de stad. Het is een monument dat de
eenheid van Italië moet symboliseren met vooraan het ruiterstandbeeld van
de koning. Aan de voet ligt ook het graf van de onbekende soldaat (Altare
della Patria). Verder gelopen richting de Tiber. Langs het Teatro di Marcello
over de Ponte Fabricio het eiland opgelopen.
Rome:
Colosseum
Rome:
triomfboog van Constantijn
Rome:
Palazzo Sanatori op de berg Capitool
Rome:
Teatro di Marcello
Rome:
Ponte Fabricio
Dinsdag
1-5-2012. Zon, af en toe een bui 17°.
Vandaag een feestdag in Italië. De camping begint vol te lopen met deelnemers
aan een klasje ACSI-reizen die o.l.v. een akela en een hopman zuid-italië
gaan verkennen.
Wij gaan weer richting Rome.
Vroeg met de trein uit Bracciano vertrokken en bij het station Roma San Pietro
uitgestapt. Van hieruit naar het St. Pietersplein gewandeld. Dit plein werd
ontworpen als toegang tot Vaticaanstad. Het is een groot plein met de pauselijke
paleizen. St.-Pieterskerk en wat ornamenten zoals een obelisk en fonteinen.
De woonvertrekken en het balkon van de paus liggen ook aan dit plein. De St.
Pieterskerk werd ontworpen door Michelangelo en er is meer dan 120 jaar aan
gebouwd. In 1626 werd hij officieel in gebruik genomen. De kerk is 130 m. hoog.
Het bekendste van de vele musea is de Sixtijnse kapel. Deze kapel is vooral
beroemd door zijn fresco's van Michelangelo. Hij dateert uit de 15de eeuw en
werd gebouwd door Paus Sixtus IV, vandaar de naam Sixtijnse kapel. Het mausoleum
van Hadrianus, de bekende Engelenburcht werd al in de oudheid in de verdedigingsgordel
van de stad opgenomen. In de middeleeuwen gelukte het de pausen haar in het
bezit te krijgen. De Tiber overgestoken en doorgelopen naar het Piazza Navona.
Geen enkel plein in Rome kan wedijveren met dit Piazza. De luxueuze café’s
vormen het centrum van het sociale leven. Piazza Navona is een plein met een
prachtige kerk en drie fonteinen. Verder gewandeld naar het Pantheon. Het Pantheon
werd in de oudheid gebouwd voor de verering van de goden. De enorme koepel die
achter de klassieke porticcio schuilgaat is een juweel van Romeinse bouwkunst.
We lopen door en hopen dat we het mooiste voor het laatste hebben bewaard. De
Trevifontein werd gebouwd in de 18de eeuw. Op het monument staat de beeltenis
van Neptunus. Je moet hier een muntje over je schouder gooien om er zeker van
te zijn dat je nog eens in de stad terugkeert. De muntjes worden trouwens ’s
nachts door de stad ingezameld en voor een goed doel bestemd.
Vaticaanstad
Rome:
Pizza Navona
Rome:
Piazza Navona
Rome:
Pantheon
Rome:
Trevi-fontein
Woensdag
2-5-2012. Zon, 23°.
Na de intensieve dagen in Rome hebben we ons vandaag een dagje rust gepermitteerd.
Opvallend was, dat het in Rome, druk, heel erg druk was. Bij de bekende bezienswaardigheden
waren veel bezoekers en aan de kassa’s stonden lange rijen. De schrik
sloeg ons soms om het hart wanneer er weer een paraplu aankwam, gevolgd door
een mannetje of 50. Bij de Trevi-fontein was het zelfs zo erg, dat we bijna
geplet werden. Mia kon onze Beer redden door snel een zijstraatje in te lopen.
’s Morgens de markt in Bracciano bezocht. Mia althans. Beer en ik zijn
naar het centrum gewandeld en hebben even op het pleintje bij het stadhuis gezeten.
Het is een sfeervol plein met een mooie fontein. Op de bankjes wisselen de bejaarde
inwoners van Bracciano hun herinneringen uit. Geproviandeerd bij de lokale supermarkt
en verder van het rustige leven op de camping genoten.
Creazzione
Braccianissimo
Het
rustige campingleven
Donderdag
3-5-2012. Zon, wind 19°.
Weer op weg. We gaan naar Riotorte aan de Middelandse Zee. Vroeg uit Bracciano
vertrokken. Gistermiddag alvast de weg verkend en geconstateerd dat de TomTom
een hele vreemde route wilde volgen. Zonder TomTom dus richting Cerveteri. Daar
de snelweg genomen en 3 uur later waren we op camping
Pappasole in Riotorte. Een plek gezocht en de boel geïnstalleerd.
Na de lunch en de siësta een wandeling in de omgeving gemaakt. De natuur
is hier prachtig. Achter de camping liggen de duinen. Genoten van de begroeiing.
Een kilometertje verder kwamen we bij het strand waar honden getolereerd worden.
Ook hier weer prachtige bloemen aan het strand.
Den Beer heeft zich als een wilde uitgeleefd. Niets was te gek. Weer door de
duinen terug waar ze steeds probeerde om hagedissen te vangen. Na 17 keer mis
ging ze toch weer voor een 18e.
Tja ……
Vanaf het strand heb je een mooi uitzicht op Elba.
Riotorto:
strand
Riotorto:
bloemen aan het strand
Vrijdag
4-5-2012. Zon, frisse wind 19°.
Op een 500 meter van de camping loopt de snelweg en de doorgaande spoorweg naar
Rome. Vannacht hebben we dat gemerkt. Vanochtend eerst om de boodschappen naar
Follonica geweest. “Toevallig” was er markt. Follonica is een grote
drukke stad met veel hoogbouw.
Vanmiddag een lange wandeling gemaakt door het natuurgebied achter de camping.
In dit Parco Costiera della Sterpia vind je prachtige natuur. Je kunt hier heerlijk
wandelen. Onderweg kwamen we veel hagedissen (inmiddels is de stand van Beer
op 43 en nog steeds niets gevangen) en 2 slangen tegen. Op het Mortelliciostrand
verder gewandeld tot in de buurt van Piombino. Genoten van het uitzicht op Elba.
Den B. ging weer als een dolle tekeer: kuilen graven, de zee in, achter de meeuwen
aan.
Parco
Costiera della Sterpia
Mortelicciastrand
met uitzicht op Elba
Zaterdag 5-5-2012.
Zon, stormachtige wind 19°.
Vandaag nemen we een kijkje in Populonia. Er is hier een museum met restanten
van de Etruskische beschaving. In een prachtig landschap liggen hier een paar
necropolissen. Sommigen hebben graftomben die nog intact zijn.
Daarna doorgereden naar Piombino, de havenstad die de verbinding met Elba
onderhoudt. Piombino was ooit een eiland dat door aanslibbing nu deel uitmaakt
van het vasteland. Piombino heeft een leuk centrum. De kerk San Antonino heeft
een rijk verleden.Hij werd ooit gebouwd in 1374. Van de oorspronkelijke kerk
is niet veel meer over. Verder is het stadhuis met de belfort een plaatje.
Binnen kun je prachtige plafonds bekijken. Tegenover het stadhuis staat het
oude fort. Onderweg zagen we dat de benzineprijs al boven de 2 euro was geprijsd.
’s Middags langs het strand gewandeld. Vanwege de storm hadden we het
rijk alleen.
Onze Beer heeft zich m.b.t. het vangen van hagedissen bij haar verlies neergelegd.
Na de wandeling de boel alvast een beetje ingepakt. Morgen reizen we verder
naar Torre del Lago Puccini in de buurt van Pisa.
Populonia:
Etruskische necropolis.
Piombino:
Stadhuis met belfort
Zondag
6-5-2012. Natte druilerige dag 16°.
Rustige reis naar Torre del Lago Puccini in de buurt van Viareggio. Onderweg
betrok het en in de buurt van onze bestemming regende het pijpenstelen. Eigenlijk
is het de hele dag niet meer droog geworden. We logeren op camping
Europa in Torre del Lago Puccini, voor ons bekend terrein omdat we hier
in 2004 ook al eens waren. Het weer was toen trouwens ook niet zo best. De boel
opgezet en met den B. een stuk gelopen in het natuurgebied tussen het strand
en de camping. Het is een bos waar je uren kunt wandelen. Torre del Lago is
een vriendelijk stadje. De grootste attractie is het meer met de villa waar
Puccini ooit gewoond heeft en waar zijn vrouw en hij nu zijn begraven. Het huis
is nu een museum.
Aan het eind van de middag naar het strand gelopen. Het strand is hier heel
anders dan we tot nu toe gewend zijn. Het is een vrij strand met veel zwerfvuil.
Beertje mag hier vrij rondlopen.
Het
strand bij Torre del Lago Puccini
Maandag
7-5-2012. Zonnig 21°.
Na een regenachtige nacht scheen vanochtend gelukkig de zon weer. Op de fiets
naar Viareggio. De fietsen geparkeerd en door het stadje gewandeld. Viareggio
is een elegante badplaats met een heel lang zandstrand. Viareggio is bekend
van de carnavalsoptocht met reuzengestaltes en groteske maskers. Bezienswaardig
zijn de villa’s, hotels en café’s in art nouveau stijl. Ze werden
gebouwd nadat de oorspronkelijke houten promenade begin vorige eeuw in vlammen
opging.
Teruggefietst naar Torre del Lago. Eerst door het stadje gewandeld en de leuke
winkeltjes bekeken. Torre del L. heeft een mooie kerk. Daarna naar het meer.
Hier staat het Museo Villa Puccini. In dit huis, nu dus een museum, heeft Giacomo
Puccini gewoond. Hier staat de piano waarop hij heeft gecomponeerd.
Viareggio
Art Nouveau
Lago
Massaciuccoli bij de Villa van Puccini
Dinsdag
8-5-2012. Zonnig 21°.
Met de auto naar Lucca. Ooit waren we hier al eens maar liepen toen in de stromende
regen al het moois te bekijken. Vandaar dat we vandaag een reprise houden. De
auto aan de rand van de stad geparkeerd Eerst hebben we een rondje over de stadsomwalling
gemaakt. We lopen op 12 meter hoogte over de "Giro delle Mura". Het uitzicht
over de hele stad met de talloze kerken is prachtig. Daarna zijn we de stad
ingelopen. Eerst naar de San Martino. Deze romaanse kathedraal is gewijd aan
de Heilige Martinus. De hoge campanile stond er het eerst en was oorspronkelijk
een verdedigingstoren. We lopen verder naar Torre Guinigi. Succesvolle bankiers,
zoals die van de familie Guinigi, lieten grote huizen bouwen. Om te laten zien
hoe goed ze het hadden lieten ze, net als in San Gimignano, ook hoge torens
bouwen. Hier is slechts nog een toren van over, deze 14-eeuwse Torre Guinigi.
We zigzaggen verder door de smalle straatjes en komen bij de San Michele in
Foro. Deze kerk staat op het oude Romeinse forum. Ondanks een tweehonderd jaar
durende bouwperiode bereikte deze Romaanse basiliek nooit de geplande hoogte.
Verder naar het Piazza Anfiteatro Romano een gezellig, rond plein, omgeven door
een cirkelvormige huizenrij. Deze huizen staan op de fundamenten van het oude
amfitheater. Via de Via Fillungo, de winkelstraat van Lucca, gaan we weer terug
naar de auto.
Lucca:
Torre Guinigi
Lucca:
San Michel in Foro
Lucca:
Piazza Amfiteatro Romano
Woensdag
9-5-2012. Zonnig 21°.
Vandaag naar Cinque Terre, 5 dorpen: Monterosso al Mare, Vernazza, Corniglia,
Manarola en Riomaggiore. die in de buurt van La Spezia liggen.
Vanuit Viareggio met de trein naar La Spezia. In La Spezia, op spoor 2, dagkaarten
gekocht om met de trein het park/gebied te bezoeken. Voor Den Beer moesten we
ons een retourtje aanschaffen. Het dierenpaspoort moest wel worden getoond aan
de kaartjesverkoper. Wij leefden in de veronderstelling dat een boemeltje de
dienstregeling tussen de 5 dorpjes zou onderhouden maar niks daarvan. De doorgaande
treinen naar Genua en Ventimiglia stoppen op de stationnetjes.
Vroeger waren de dorpen uitsluitend toegankelijk over zee. Nu zijn de vijf dorpen
door voetpaden en een spoorlijn rechtstreeks met elkaar verbonden. De dorpjes
zijn voor het grootste gedeelte autovrij. We reizen eerst naar het verste punt,
Monterosso al Mare. Een groot dorp met een breed zandstrand. Hier is ook een
parkeerplaats. Tegen de bergen aan ligt een fort. Vervolgens reizen we naar
Vernazza. Dit is het mooiste dorp van Cinque Terra. Het uitzicht is formidabel,
het haventje idyllisch en de Santa Margherita di Antiochia kerk uit 1318 bezienswaardig.
Een kasteel steekt boven het dorp uit. Desgewenst kun je het bezoeken. Helaas
lag tijdens ons bezoek het wegdek volledig op de schop lag. Riomaggiore. is
het grootste van de Cinque Terre dorpen. Het heeft een schilderachtig haventje.
De straatjes zijn bijzonder door het uitzicht op de pastelkleurige huizen die
hoog tegen de bergen afsteken. Leuk door het dorpje gewandeld en mooie plaatjes
geschoten. Terug naar La Spezia en daar weer de trein naar Viareggio genomen.
Vernazza:
Santa Margherita di Antiochia
Vernazza:
uitzicht op huizen en kasteel
Riomaggiore:
hoofdstraat
Riomaggiore:
uitzicht
Donderdag
10-5-2012. Zonnig 24°.
Het is volop zomer
geworden. Blauwe luchten, lekker windje en volop zonneschijn. Rustige dag
vandaag. Vanochtend naar Villa Borbone gewandeld. Dit landgoed ligt tussen
Viareggio en Torre del Lago aan een rustige weg. Langs deze weg een aantal
dames van lichte zeden die met hun lichte zeden lopen te leuren.
Het landgoed Borbone werd in de eerste helft van de 19e eeuw gebouwd in opdracht
van Hertogin Maria Luisa die Borbone uit Lucca. In de naastgelegen kapel bevinden
zich de stoffelijke resten van een aantal leden van de familie Bourbon, ondermeer
Carlo de 3e hertog van Parma en Carlo Lodovisco, hertog van Lucca.
’s Middag door het natuurgebied en langs het strand gewandeld. Onze
Beer was weer helemaal dol. Ze maakt hier weer overuren, de zee, het strand,
de beekjes, ze kan er niet genoeg van krijgen.
Vrijdag
11-5-2012. Zonnig 24°.
Vanochtend naar
Pisa. De auto bij het Dom-complex geparkeerd. Dit complex omvat de Duomo Santa
Maria Assunta, het baptisterium, de "scheve" campanile en het camposanto.
In de 10e eeuw werd begonnen met de bouw van de dom, het grootste Romaanse
bouwwerk in Toscane. Alles is gebouwd met marmer uit het nabijgelegen Carrara.
Toen we hier de vorige keer waren hebben we dit complex uitgebreid bezocht.
Nu wandelen we door de Via Sta Maria naar het Piazza dei Cavalieiri. Dit plein
ligt in het historische centrum van Pisa. Aan dit plein ligt het Palazzo dei
Cavalieri. De kerk Santo Stefano dei Cavaleiri hangt vol met herinneringen
aan de kruistochten en de overwinning op de Turken. Helaas ligt het plein
volledig op de schop. Volgend jaar zal het weer in oude glorie te zien zijn.
Verder gelopen naar de Arno. Hier ligt het Museo Nazionale di San Matteo.
Het is een voormalig klooster gevuld met waardevolle Toscaanse kunstwerken.
Twee bruggen verder ligt de kerk Santa Maria Della Spina. Het dak van dit
kerkje staat vol met siertorentjes, miniatuurspitsen en nissen met beelden
van apostelen en heiligen. De kerk is in de 13e eeuw gebouwd om een kostbaar
relikwie, een doorn uit de doornenkroon van Jezus te bewaren.
Nog een stukje langs de de kaden van de Arno, De Lungarno gelopen. Het is
allemaal erg schilderachtig. Terug naar de auto via de gezelige pleintjes
en de wirwar van intieme straatjes. Pisa is een stad waar je de Toscaanse
sfeer voelt.
Viareggio:
Villa Borbone
Pisa:
Arno
Pisa:Sta
Maria della Spina
Pisa:
Campanile en Duomo
Zaterdag
12-5-2012. Zonnig 27°.
Vandaag weer een stralende
dag. 's Morgens eerst met den B. naar het strand geweest. Daarna op de fies
naar Viareggio om de boodschappen. Daana nog even over de markt gelopen. 's
Middags naar het Lago. De camping staat inmiddels vol met Italiaanse. campertjes.
Gedaan met de rust. Het ruikt heerlijk!
De
markt in Viareggio
Het
huis van Puccini aan het "Lago"
Zondag
13-5-2012. Bewolkt 21°.
Vandaag weer
op reis. Voorspoedige reis over de weg met de 200 tunnels naar Fréjus.
Onderweg geluncht en om 15.30 uur aan op camping
Le Pont d'Argens. Vriendelijke ontvangst. De boel opgezet en gerust. We
gaan hier een paar weken genieten van het grote niets oftewel wandelen, fietsen,
zwemmen en vooral lekker lezen.
We zijn alweer een paar
dagen verder. Het weer is niet echt denderend, wolken en vanavond zelfs een
harde wind (mistral?). We hebben de luifel binnengehaald omdat we toch wel
erg stonden te schudden. Onze Beer is hier weer volledig in haar sas. Haar
rivier, haar strand, haar meertjes en al haar wensen, ze is niet te houden.
Een andere verandering is, dat er nu bij de boerderij Les Semailles een kudde
ezels wordt gehouden.
Zondag
20-5-2012. Storm en regen 13°.
Het is weer eens tijd voor een status.
We hebben vandaag een onstuimige dag. Het stormt en het regent pijpenstelen
. Het strand is verlaten en heel smal. We vermaken ons in de caravan. Het
is een hele nare dag, die niet bij de Côte past.
Zondagnacht heeft het de hele nacht geregend. Rond 07.00 uur werd het eindelijk
droog. Op de camping is slecht geslapen. De schrik van de overstroming van
2 jaar geleden zit er nog goed in. Een aantal mensen is ’s nachts nog
bij de rivier gaan kijken om te zien of alles nog veilig was (en dat was het
gelukkig ook). De situatie op de camping is pure armoede. Wegen staan onder
water en kampeerplekken zijn in moerassen veranderd. Van verschillende gasten
vernomen, dat het nu de laatste keer geweest is dat ze hier gelogeerd hebben.
Begrijpelijk. Het onderhoud aan de camping wordt beperkt tot het hoogst noodzakelijke
en wettelijk voorgeschrevene. Het zou beslist geen luxe zijn om de kampeerplekken
te egaliseren en de wegen opnieuw te asfalteren.
Den
Beer in actie.
Natte
camping
St.
Aygulf: Douanierspad
Woensdag
23-5-2012. Zonnig 19°.
Het weer
is gelukkig opgeknapt, de moerassen en de paden zijn weer bijna droog. Vandaag
lekker gewandeld. Bij de boerderij Les Eclamendes staan nu ezels en geiten.
Het doet heel knus aan.
Langs het strand naar St. Aygulf. Daar langs het Douanierspad. Via de Botanische
tuin en de haven weer terug naar huis.
Donderdag
31-5-2012. half bewolkt 21°
De dagen
rijgen zich aaneen tot een week. We hebben het erg naar onze zin. Het weer
valt wat tegen, maar "we slaan ons er wel doorheen". Onze Majesteit
heeft haar hartsvriendin gevonden. Filou en zij zijn onafscheidelijk.
Beertje
en Filou
De
dames in een goed gesprek
Zaterdag
9-6-2012. Zon en wind 23°
Na bijna
4 weken in Fréjus is het de hoogte tijd om weer eens op te stappen. Afscheid
genomen van alle bekenden en rond 08.00 uur onderweg richting de Provence. Op
de snelweg was het erg druk. Voor elven waren we aan op camping
La Roquette in Chatearenard. We troffen het want we konden gebruik maken
van de laatste plek die beschikbaar was. De boel opgezet en daarna met Beertje
langs het wandelpad van de Val de Provence gelopen. De natuur is hier prachtig.
's Middags even naar het stadje gelopen. Chateaurenard is een levendig stadje.
Op de top van de heuvel van Griffon bevindt zich het Middeleeuwse kasteel van
de 'Comtes des Provence'. Het waakt over de stad.
Chateaurenard:
Val de Provence
Kasteel
van Chateaurenard
Zondag
10-6-2012. Regen 15°
De weersvooruitzichten
zijn voor de komende dagen niet best. Voor vandaag wordt er storm en regen verwacht.
Besloten om een stukje verder te reizen dan gepland. Vroeg uit Chateaurenard
vertrokken. Onderweg een rustige reis en van regen en storm was er totaal geen
sprake. Rond 12.00 uur aan op camping Municipal
in Macon. Ingecheckt en geïnstalleerd. Hierna begon het te regenen
en is het niet meer droog geworden.
Sous
les pluies de Macon
Maandag
11-6-2012. Regen 15°
Een groot
deel van de nacht heeft het geregend. De camping was behoorlijk nat. Tussen
de buien door getankt en boodschappen gedaan. Gelukkig konden we droog inpakken.
Onderweg bleef het redelijk weer. Omdat we niet zoveel zin hadden in de modderpoelen
van de camping in Langres, doorgereisd naar camping
le Chateau in Montigny le Roi. Het aanrijden van deze camping blijft een
hachelijke zaak. Je moet via een haakse bocht, gelijk een steile weg naar boven
rijden. We hebben er voor gekozen om eerst maar even door te rijden en te keren.
Dan rijdt het een stuk makkelijker. De boel opgezet. ’s Middags een leuke
wandeling door het stadje gemaakt. Via een oud schoolgebouw, de kerk en de begraafplaats
en het centrale plein naar het park gewandeld. In het park een prachtige begroeiing.
Dinsdag
12-6-2012. Regenbuien 12°
Met druilerig
weer opgestaan. Gedoucht onder een zeer lauwe douche en onderweg naar Luxemburg.
Afgesproken dat het nu echt de laatste keer is geweest dat we in Montigny hebben
gelogeerd.
Onderweg werd het niet meer droog. Hoe dichter we bij Luxemburg kwamen des te
harder begon het te regenen. Onderweg naar de camping bleek de doorgaande weg
daarheen afgesloten te zijn i.v.m. werkzaamheden. Via omwegen uiteindelijk camping
Kockelscheuer in Luxemburg bereikt. In de stromende regen de boel neergezet.
In de loop van de middag werd het gelukkig een beetje droog en konden we met
onze Beer een lange wandeling door het park maken.
Kerkje
in Montigny le Roi
Collega
kampeerder in Kockelscheuer
Woensdag
13-6-2012. Stevige regenbuien 12°
Verder
naar Soerendonk. In de Ardennen was het erg nat en nevelig. Om 12.00 uur aan
op camping Slot Cranendonk in Soerendonk.
De boel opgezet en alvast het e.e.a. schoongemaakt. Op de camping werd het
beest stapelgek van de konijnen, die daar vrij rondlopen. Aan het eind van
de middag lekker lang over de heide gewandeld.
Donderdag
14-6-2012. Zonnig, 18°
Eindelijk,
qua weer, een fatsoenlijke dag. Vroeg opgestaan en eerst naar onze dealer
in Meerkerk gereden. De afgesproken reparaties uit laten voeren en verder
naar huis. Om 12.00 uur aan en aan het corvee begonnen.
We hebben een mooie reis gehad.
Achteraf bleek, dat de
auto wel behoorlijk te lijden heeft gehad van de slechte kwaliteit van het
italiaanse wegennet. Hoe zuidelijker je in Italië komt, des te erger
wordt het. De wegen zitten vol kuilen, gaten en andere onrechtmatigheden.
Het bord slecht wegdek kwamen we erg vaak tegen.